Tweet
Niyaz
گروه نیاز با نگاه جدیدی به موسیقی سنتی ایرانی نگاه کرده است. این گروه که به دلیل تم عرفانی و شرقی آن مورد پسند برخی مخاطبان خاص غیر ایرانی نیز قرار گرفته است، موسیقی "فیوژن" یا ترکیبی را اساس کار خود قرار داده است. بنیانگذاران گروه اعظم علی از گروه واس ( Vas) و رامین ترکیان از گروه اکسیوم آو چویس ( Axiom of choice) هستند.
کارمن ایتالیایی هم در بخش موسیقی کامپیوتری و الکترونیکی با آنها همکاری نزدیک دارد. این گروه در لس آنجلس سکونت دارد، اما در شهرهای مختلف اروپا و آمریکا کنسرت می گذارد.
پنجشنبه 13 جولای، نیاز در لولا لانج Lula Lounge تورنتو برنامه اجرا کرد. لولا لانج یک کلاب اسپانیایی است که معمولا موسیقی گروه های متفاوت در آنجا اجرا می شود. پنجشنبه شب که من آنجا بودم، سالن کاملا پر بود. عده زیادی ایرانی حضور داشتند اما از ملیت های دیگر هم در میان تماشاگران به چشم می خورد.
بعضی از قطعه ها مانند "بیا بریم کوه، کدوم کوه..." آشنا بودند و بعضی مانند "اللهی الله" در بین تماشاگران طرفدار داشتند. موسیقی این قطعه ها بیشتر تم هندی و پاکستانی و موسیقی محلی ایرانی را داشت. اما قطعاتی مانند "در سایه زندگی" به ترکیب خوبی از موسیقی الکترونیکی و موسیقی شرقی و عرفانی دست یافته بودند که بدیع و نوآورانه بود. اما از دیگر جذابیت های برنامه موهای بسیار بلند و سیاه خانم اعظم علی بود!
با رامین ترکیان گفت و گویی را ترتیب دادم که می خوانید:
نیاز چطور شروع شد؟
من گروه اکسیوم آو چویس را به مدت 11 سال داشتم که مبتنی بر موسیقی ایرانی تاثیر گرفته از غرب بود. خانم اعظم علی هم قبلا گروه خودش به اسم واس را داشت و هر دوی ما می خواستیم کاری کنیم که به کارهای سابقمان شباهت نداشته باشد. به همین دلیل سبک آکوستیک الکتریک را انتخاب کردیم که از کامپیوتر و موسیقی الکترونیکی استفاده می کند. از نظر نوع آهنگ ها از آنجایی که اعظم هم به فارسی و هم به اردو مسلط است، تصمیم گرفتیم که از هم ملودی های ایرانی و هم هندی استفاده کنیم.
موسیقی آکوستیک الکتریک چیست؟
در این موسیقی خیلی از صداها توسط کامپیوتر تولید می شود چه روی صحنه و چه موقع ضبط. مثلا من در کنسرت بارها صدای خودم را در حین اجرا ضبط کرده و پخش می کردم که چند لایه ایجاد می شد. به این تکنیک لوپر می گویند. بسیاری از صداهایی که در کنسرت می شنیدید با کامپیوتر ساخته می شد.
سبک نیاز را موسیقی فیوژن نام گذاشته اید. می شود در این باره توضیح دهید؟
بله نیاز به موسیقی فیوژن یا تلفیقی نزدیک است زیرا واقعا تلفیقی از موسیقی های مختلف است. نوازنده های ما یکی یونانی، یکی ایتالیایی و دیگری هندی است. من و اعظم ایرانی هستیم ولی اعظم در هند بزرگ شده، پس خواه ناخواه موسیقی ما تلفیقی از موسیقی های مختلف است.
آیا سازهای جدیدی هم استفاده می کنید؟
در گروه اکسیوم آو چویس گیتار ربع پرده می زدم. در گروه نیاز ساز دیوان می زنم و یک ساز کششی به اسم گیتار ویول که آدم های کمی این ساز را می زنند.
این ساز از کجا آمده است؟
ریشه اش به دوره رنسانس برمی گردد. اما یک نفر در لس آنجلس این را می ساخت و من از او خواهش کردم آن را طوری برای من بسازد که بتوانم ملودی های ایرانی را روی آن بزنم.
چه تاثیری از موسیقی هندی گرفته اید؟
بیشتر از سبک غزل خوانی های هندی تاثیر گرفته ایم.
خیلی از آوازهایی که دیشب اجرا شد مثل "شکار" آواز محلی ایرانی بودند.
ما موسیقی محلی ایرانی زیاد در کارهایمان استفاده می کنیم. موسیقی محلی ما از نظر ریتم قوی است. با این که موسیقی کلاسیک ما هنوز در این زمینه جای خود را پیدا نکرده است.
آیا ترانه هم می سرایید؟
ما یا از شعرهای محلی استفاده می کنیم یا شعرهای مولوی. در غزل خوانی های هندی هم از شعرای هندی قرون 14 تا 19 استفاده کرده ایم. اما آهنگ ها را خودمان نوشته ایم.
آیا از اشعار معاصر استفاده نمی کنید؟
در ایران امروز ترانه سراهای خوبی وجود دارند اما در خارج از ایران در این زمینه ضعیف هستیم. برای آلبوم بعدی شاید به فکر استفاده از کارهای معاصر هم بیفتیم.
کارهای شما کمی عرفانی و غمگین است؟
هم درون گرا و هم برون گرا است. وقتی نوازنده ها بدیهه نوازی می کنند، چشمان خود را می بندند و می نوازند. اما چون عنصرهای ریتمیک آن خیلی قوی است شما را با خود می برد. حتی از نظر علمی فرکانس های بم بدن را تکان می دهند چون انرژی بالایی دارند و از این نظر موسیقی ما برون گرا است اما ملودی ها درون گرا هستند.
موسیقی شما با چه کسانی ارتباط برقرار می کند؟
هر هنرمندی در درجه اول برای دل خودش می زند و در درجه دوم دوست دارد با عده ای ارتباط برقرار کند. قشری که ما امید داریم با آنها ارتباط برقرار کنیم نسلی است که مثل من در خارج از ایران زندگی می کند اما سرنوشتش با ایران بافته شده. یا از طریق پدر و مادرش و یا خودش که تازه از ایران آمده است. از طرف دیگر ما در خارج از ایران زندگی می کنیم و مخاطبان غربی هم به همان اندازه برایمان اهمیت دارند. اینجا کشور ما نیست، ما اینجا مهمان هستیم اما شما اگر به مهمانی هم می روید باید بتوانید دو کلمه با صاحبخانه صحبت کنید!
داستان این که خانم اعظم علی در فیلم ماتریکس خوانده است، چیست؟
چون ما در لس آنجلس زندگی می کنیم خیلی پیش می آید که در کارهای فیلم شرکت کنیم. اعظم در تیتراژ پایانی ماتریکس ( Matrix) خوانده است و همچنین در فیلم ایلی اس ( Alias).
از موسیقی نیاز هم برای فیلم استفاده شده است؟
نه هنوز. اما امیدواریم بشود. از کارهای قدیم من و اعظم در فیلم های مستند زیاد استفاده شده است. از موسیقی گروه واس در فیلم تومب ریدر (Tomb Raider) که یک فیلم اکشن است، استفاده شده است.
تورهای بعدی شما کجاست؟
نیویورک، هالیفکس، جنوب فرانسه، کالگاری، رجاینا
تورنتو را چطور با شهرهای دیگر مقایسه می کنید؟
اولا کانادا را خیلی دوست دارم. جای بسیار خوبی است و آدم های خیلی خوبی دارد. این دفعه دومی است که به تورنتو می آییم و جالب این که در مقایسه با شهرهای دیگر کانادا استقبال ایرانی ها در اینجا از همه بهتر بوده. مثلا در فستیوال جاز مونترآل هم برنامه داشتیم و 6000 نفر آدم آمده بودند اما فقط 70-80 نفر ایرانی بودند.
کارمن ایتالیایی هم در بخش موسیقی کامپیوتری و الکترونیکی با آنها همکاری نزدیک دارد. این گروه در لس آنجلس سکونت دارد، اما در شهرهای مختلف اروپا و آمریکا کنسرت می گذارد.
پنجشنبه 13 جولای، نیاز در لولا لانج Lula Lounge تورنتو برنامه اجرا کرد. لولا لانج یک کلاب اسپانیایی است که معمولا موسیقی گروه های متفاوت در آنجا اجرا می شود. پنجشنبه شب که من آنجا بودم، سالن کاملا پر بود. عده زیادی ایرانی حضور داشتند اما از ملیت های دیگر هم در میان تماشاگران به چشم می خورد.
بعضی از قطعه ها مانند "بیا بریم کوه، کدوم کوه..." آشنا بودند و بعضی مانند "اللهی الله" در بین تماشاگران طرفدار داشتند. موسیقی این قطعه ها بیشتر تم هندی و پاکستانی و موسیقی محلی ایرانی را داشت. اما قطعاتی مانند "در سایه زندگی" به ترکیب خوبی از موسیقی الکترونیکی و موسیقی شرقی و عرفانی دست یافته بودند که بدیع و نوآورانه بود. اما از دیگر جذابیت های برنامه موهای بسیار بلند و سیاه خانم اعظم علی بود!
با رامین ترکیان گفت و گویی را ترتیب دادم که می خوانید:
نیاز چطور شروع شد؟
من گروه اکسیوم آو چویس را به مدت 11 سال داشتم که مبتنی بر موسیقی ایرانی تاثیر گرفته از غرب بود. خانم اعظم علی هم قبلا گروه خودش به اسم واس را داشت و هر دوی ما می خواستیم کاری کنیم که به کارهای سابقمان شباهت نداشته باشد. به همین دلیل سبک آکوستیک الکتریک را انتخاب کردیم که از کامپیوتر و موسیقی الکترونیکی استفاده می کند. از نظر نوع آهنگ ها از آنجایی که اعظم هم به فارسی و هم به اردو مسلط است، تصمیم گرفتیم که از هم ملودی های ایرانی و هم هندی استفاده کنیم.
موسیقی آکوستیک الکتریک چیست؟
در این موسیقی خیلی از صداها توسط کامپیوتر تولید می شود چه روی صحنه و چه موقع ضبط. مثلا من در کنسرت بارها صدای خودم را در حین اجرا ضبط کرده و پخش می کردم که چند لایه ایجاد می شد. به این تکنیک لوپر می گویند. بسیاری از صداهایی که در کنسرت می شنیدید با کامپیوتر ساخته می شد.
سبک نیاز را موسیقی فیوژن نام گذاشته اید. می شود در این باره توضیح دهید؟
بله نیاز به موسیقی فیوژن یا تلفیقی نزدیک است زیرا واقعا تلفیقی از موسیقی های مختلف است. نوازنده های ما یکی یونانی، یکی ایتالیایی و دیگری هندی است. من و اعظم ایرانی هستیم ولی اعظم در هند بزرگ شده، پس خواه ناخواه موسیقی ما تلفیقی از موسیقی های مختلف است.
آیا سازهای جدیدی هم استفاده می کنید؟
در گروه اکسیوم آو چویس گیتار ربع پرده می زدم. در گروه نیاز ساز دیوان می زنم و یک ساز کششی به اسم گیتار ویول که آدم های کمی این ساز را می زنند.
این ساز از کجا آمده است؟
ریشه اش به دوره رنسانس برمی گردد. اما یک نفر در لس آنجلس این را می ساخت و من از او خواهش کردم آن را طوری برای من بسازد که بتوانم ملودی های ایرانی را روی آن بزنم.
چه تاثیری از موسیقی هندی گرفته اید؟
بیشتر از سبک غزل خوانی های هندی تاثیر گرفته ایم.
خیلی از آوازهایی که دیشب اجرا شد مثل "شکار" آواز محلی ایرانی بودند.
ما موسیقی محلی ایرانی زیاد در کارهایمان استفاده می کنیم. موسیقی محلی ما از نظر ریتم قوی است. با این که موسیقی کلاسیک ما هنوز در این زمینه جای خود را پیدا نکرده است.
آیا ترانه هم می سرایید؟
ما یا از شعرهای محلی استفاده می کنیم یا شعرهای مولوی. در غزل خوانی های هندی هم از شعرای هندی قرون 14 تا 19 استفاده کرده ایم. اما آهنگ ها را خودمان نوشته ایم.
آیا از اشعار معاصر استفاده نمی کنید؟
در ایران امروز ترانه سراهای خوبی وجود دارند اما در خارج از ایران در این زمینه ضعیف هستیم. برای آلبوم بعدی شاید به فکر استفاده از کارهای معاصر هم بیفتیم.
کارهای شما کمی عرفانی و غمگین است؟
هم درون گرا و هم برون گرا است. وقتی نوازنده ها بدیهه نوازی می کنند، چشمان خود را می بندند و می نوازند. اما چون عنصرهای ریتمیک آن خیلی قوی است شما را با خود می برد. حتی از نظر علمی فرکانس های بم بدن را تکان می دهند چون انرژی بالایی دارند و از این نظر موسیقی ما برون گرا است اما ملودی ها درون گرا هستند.
موسیقی شما با چه کسانی ارتباط برقرار می کند؟
هر هنرمندی در درجه اول برای دل خودش می زند و در درجه دوم دوست دارد با عده ای ارتباط برقرار کند. قشری که ما امید داریم با آنها ارتباط برقرار کنیم نسلی است که مثل من در خارج از ایران زندگی می کند اما سرنوشتش با ایران بافته شده. یا از طریق پدر و مادرش و یا خودش که تازه از ایران آمده است. از طرف دیگر ما در خارج از ایران زندگی می کنیم و مخاطبان غربی هم به همان اندازه برایمان اهمیت دارند. اینجا کشور ما نیست، ما اینجا مهمان هستیم اما شما اگر به مهمانی هم می روید باید بتوانید دو کلمه با صاحبخانه صحبت کنید!
داستان این که خانم اعظم علی در فیلم ماتریکس خوانده است، چیست؟
چون ما در لس آنجلس زندگی می کنیم خیلی پیش می آید که در کارهای فیلم شرکت کنیم. اعظم در تیتراژ پایانی ماتریکس ( Matrix) خوانده است و همچنین در فیلم ایلی اس ( Alias).
از موسیقی نیاز هم برای فیلم استفاده شده است؟
نه هنوز. اما امیدواریم بشود. از کارهای قدیم من و اعظم در فیلم های مستند زیاد استفاده شده است. از موسیقی گروه واس در فیلم تومب ریدر (Tomb Raider) که یک فیلم اکشن است، استفاده شده است.
تورهای بعدی شما کجاست؟
نیویورک، هالیفکس، جنوب فرانسه، کالگاری، رجاینا
تورنتو را چطور با شهرهای دیگر مقایسه می کنید؟
اولا کانادا را خیلی دوست دارم. جای بسیار خوبی است و آدم های خیلی خوبی دارد. این دفعه دومی است که به تورنتو می آییم و جالب این که در مقایسه با شهرهای دیگر کانادا استقبال ایرانی ها در اینجا از همه بهتر بوده. مثلا در فستیوال جاز مونترآل هم برنامه داشتیم و 6000 نفر آدم آمده بودند اما فقط 70-80 نفر ایرانی بودند.
Comment