Tweet
127
جريان "۱۲۷" چيه؟
داشتيم از يک استوديو بر می گشتيم و به ما گفته بودن که شما بايد برای گروهتون يک اسم انتخاب کنيد. اون موقع گروه های موسيقی ایرانی اسم های عجيب و غريبی برای خودشون ميگذاشتند ولی ما نميخواستيم از اين اسم ها يا اسم خارجی استفاده کنيم. برای همين فکر کرديم يک عدد رو انتخاب کنيم و "۱۲۷" اولين عددی بود که به فکرمون رسيد. "۱۲۷" يک عدد مهم در علوم کامپيوتر و نام فرشته ميکائيل توسط حروف ابجده!
خيلی پيچيده شد! سهراب، ترانه هاتون رو به زبان انگليسی ميخونيد؟ آیا انگلیسی خوندن توی ايران طرفدار داره؟
من با موسیقی Bob Dylan و Pink Floyd بزرگ شدم. اینها همه به انگلیسی هست و کلی هم در ایران طرفدار داره
اعضای گروه چطور با هم آشنا شدن و از کی شروع به کار کردین؟
ما ۵ ساله اين گروه رو تشکيل داديم. من سالهای زيادی گيتار می زدم و هميشه ترانه های مختلفی درست می کردم. با عليرضا پوراسد که گيتار باس ميزنه از طريق يکی از دوستان آشنا شدم و شروع کرديم با هم کار کردن. با سردار سرمست که پيانيست گروه ماست از طريق خانوادگی آشنا شدم و اون بعد از کنکور عضو گروه شد. سرمک خالدی هم که ترومبون ميزنه با سردار دوست بود و قرار بود برای ما اجرايی داشته باشه و اون هم عضو گروه شد. يهيی الخنسا که درام ميزنه ۲ سال بعد به ما اضافه شد. شروين هم که از دوستان کودکی من بود خواننده دوم گروه شد.
تا حالا چند بار به خارج از کشور برای اجرای برنامه دعوت شدین؟
امسال سومين تور ما بود اما متاسفانه اجرا نشد. ما توی ايران در اين چند سال فقط موفق شديم ۶-۷ بار کنسرت بدیم. آخرين بار در فستيوال south by southwest اجرا داشتيم که در تگزاس آمريکا بود. امسال قرار بود سه تا اجرا داشتيم که به دليل مشکلاتی ۲ تا از اونها لغو شد و بالاخره به خاطر تغيير قانون سربازی (معافيت تحصيلی) آخرين کنسرتمون هم لغو شد!
تجربه کنسرت در آمريکا چطور بود؟
خیلی خوب بود. ما دو بار به آمريکا رفتيم. اولین بار در شرق آمريکا چند تا کنسرت داديم و استقبال خوبی هم شد. دفعه دوم هم برای فستيوال رفتيم و از کنسرت ما استقبال زيادی شد.
سهراب، کجا تمرين می کنيد؟
توی يک گلخونه در شهرک اکباتان! اين گلخونه به خاطر فضای بسته اش تابستون ها بسيار گرم و زمستون ها بسيار سرده! فعلاً پول نداريم براش کولر بخریم! لغو شدن تورها ضربه بزرگی به ما زد!
درباره آهنگ My sweet little terrorist song (تروريست کوچولوی شيرين من) صحبت کن.
اين آهنگ درباره کسی هست که در ايران يا خاورميانه زندگی می کنه و اينکه چقدر صحبت های غربی ها ميتونه روی زندگی اش تاثير بگذاره.
آينده ۱۲۷ چيه؟
ما امکان اجرای روی صحنه نداریم و اين تاثير بدی روی کار گروه داره. از لحاظ جامعه خودمون هم جزو آدم های بيکار به حساب مياييم و اکثر روزها کاری رو انجام ميديم که هدفی نداره. امکان ضبط داريم اما پخش و توزيع نه! ما در حقيقت وارد يک رقابتی شديم (اشاره به فستيوال) که فراتر از تهران بود و ما بايد با همون استانداردها خودمون رو جلو می بردیم. اما اين امکان وجود نداشت. يا مثلاً در وب سايت ما هر ماه ۲۵۰۰۰ دانلود موسيقی انجام ميشه ولی ما هيچ پولی از اين راه به دست نمياريم. اما به طور کلی برای آینده تلاش می کنیم.
داشتيم از يک استوديو بر می گشتيم و به ما گفته بودن که شما بايد برای گروهتون يک اسم انتخاب کنيد. اون موقع گروه های موسيقی ایرانی اسم های عجيب و غريبی برای خودشون ميگذاشتند ولی ما نميخواستيم از اين اسم ها يا اسم خارجی استفاده کنيم. برای همين فکر کرديم يک عدد رو انتخاب کنيم و "۱۲۷" اولين عددی بود که به فکرمون رسيد. "۱۲۷" يک عدد مهم در علوم کامپيوتر و نام فرشته ميکائيل توسط حروف ابجده!
خيلی پيچيده شد! سهراب، ترانه هاتون رو به زبان انگليسی ميخونيد؟ آیا انگلیسی خوندن توی ايران طرفدار داره؟
من با موسیقی Bob Dylan و Pink Floyd بزرگ شدم. اینها همه به انگلیسی هست و کلی هم در ایران طرفدار داره
اعضای گروه چطور با هم آشنا شدن و از کی شروع به کار کردین؟
ما ۵ ساله اين گروه رو تشکيل داديم. من سالهای زيادی گيتار می زدم و هميشه ترانه های مختلفی درست می کردم. با عليرضا پوراسد که گيتار باس ميزنه از طريق يکی از دوستان آشنا شدم و شروع کرديم با هم کار کردن. با سردار سرمست که پيانيست گروه ماست از طريق خانوادگی آشنا شدم و اون بعد از کنکور عضو گروه شد. سرمک خالدی هم که ترومبون ميزنه با سردار دوست بود و قرار بود برای ما اجرايی داشته باشه و اون هم عضو گروه شد. يهيی الخنسا که درام ميزنه ۲ سال بعد به ما اضافه شد. شروين هم که از دوستان کودکی من بود خواننده دوم گروه شد.
تا حالا چند بار به خارج از کشور برای اجرای برنامه دعوت شدین؟
امسال سومين تور ما بود اما متاسفانه اجرا نشد. ما توی ايران در اين چند سال فقط موفق شديم ۶-۷ بار کنسرت بدیم. آخرين بار در فستيوال south by southwest اجرا داشتيم که در تگزاس آمريکا بود. امسال قرار بود سه تا اجرا داشتيم که به دليل مشکلاتی ۲ تا از اونها لغو شد و بالاخره به خاطر تغيير قانون سربازی (معافيت تحصيلی) آخرين کنسرتمون هم لغو شد!
تجربه کنسرت در آمريکا چطور بود؟
خیلی خوب بود. ما دو بار به آمريکا رفتيم. اولین بار در شرق آمريکا چند تا کنسرت داديم و استقبال خوبی هم شد. دفعه دوم هم برای فستيوال رفتيم و از کنسرت ما استقبال زيادی شد.
سهراب، کجا تمرين می کنيد؟
توی يک گلخونه در شهرک اکباتان! اين گلخونه به خاطر فضای بسته اش تابستون ها بسيار گرم و زمستون ها بسيار سرده! فعلاً پول نداريم براش کولر بخریم! لغو شدن تورها ضربه بزرگی به ما زد!
درباره آهنگ My sweet little terrorist song (تروريست کوچولوی شيرين من) صحبت کن.
اين آهنگ درباره کسی هست که در ايران يا خاورميانه زندگی می کنه و اينکه چقدر صحبت های غربی ها ميتونه روی زندگی اش تاثير بگذاره.
آينده ۱۲۷ چيه؟
ما امکان اجرای روی صحنه نداریم و اين تاثير بدی روی کار گروه داره. از لحاظ جامعه خودمون هم جزو آدم های بيکار به حساب مياييم و اکثر روزها کاری رو انجام ميديم که هدفی نداره. امکان ضبط داريم اما پخش و توزيع نه! ما در حقيقت وارد يک رقابتی شديم (اشاره به فستيوال) که فراتر از تهران بود و ما بايد با همون استانداردها خودمون رو جلو می بردیم. اما اين امکان وجود نداشت. يا مثلاً در وب سايت ما هر ماه ۲۵۰۰۰ دانلود موسيقی انجام ميشه ولی ما هيچ پولی از اين راه به دست نمياريم. اما به طور کلی برای آینده تلاش می کنیم.
) Anyway... last weekend I met two (wonderful) 127 band members Sohrab Mohebbi and Salmak Khaledi at the home of BeyondPersia.com's Lalé Welsh and Amir Salamat near San Francisco. We listened to their entire new album "Khal Punk" and I was quite devastated by their musical range (mixing rock, rap, jazz, Iranian... ) and powerful lyrics. Their songs are addictive, and smart, and fun, and full of energy and lots and lots of plain truth. Ladies and gentleman, we have another super band! [American Tour dates] I asked Sohrab Mohebbi to send the lyrics to a few of the songs on Khal Punk.
Comment